De drijvende turbine, waarvan Orbital beweert dat deze de grootste ter wereld is, is vervaardigd met behulp van scheepsbouw technologie in Dundee, en is verankerd in de Fall of Warness.
De 74 meter lange O2 is de eerste commerciële turbine van Orbital, na 15 jaar ontwikkeling in het Verenigd Koninkrijk, inclusief het 2MW SR2000-prototype, en zal naar verwachting 15 jaar operationeel zijn.
“Dit is een belangrijke mijlpaal voor de O2 en ik wil het hele team van Orbital en onze toeleveringsketen complimenteren voor het veilig opleveren van dit duurzame energieproject”, aldus Andrew Scott, CEO van Orbital.
Het bedrijf wil zijn technologie commercialiseren als multi-MW-arrays. Het verwacht dat de productiekosten sterk zullen dalen, net als bij wind- en zonne-energie.
“Het ondersteunen van dit initiatief in de Britse wateren zou substantiële voordelen opleveren die verder gaan dan het complimenteren van de transitie naar schone energie, zoals blijkt uit de bouw van de O2, waarbij ongeveer 80% van de turbine werd geleverd door Britse leveranciers, en de exploitatie zal werkgelegenheid op lange termijn opleveren voor kustgemeenschappen ”, aldus Orbital – de vier 10 meter lange bladen, twee voor elke rotor, zijn bijvoorbeeld gemaakt door AC Marine & Composites in Hampshire.
Onderhoudskosten zijn een sleutelfactor bij getijdenturbines. O2, afgemeerd door vier kettingen, heeft een drijvende romp en drijft. Mensen kunnen de romp betreden om onderhoud te plegen aan de stroomconditioneringsapparatuur, en de armen kunnen omhoog worden gebracht om de generatoren en bladen uit het water te halen wanneer ze aandacht nodig hebben.
Groot-Brittannië is een broeinest van de ontwikkeling van getijdenturbines. Bijvoorbeeld: O2 is niet de eerste getijdenturbine met hoog vermogen die stroom aan het elektriciteitsnet levert. Die eer gaat naar de nu buiten gebruik gestelde 1.2 MW SeaGen, die jarenlang stroom aan het elektriciteitsnet leverde vanuit zijn post bij Strangford Lough in Noord-Ierland. Het is ontworpen en gebouwd door het in Bristol gevestigde Marine Current Turbines, nu onderdeel van Siemens.
De financiering voor de bouw van O2 kwam van publieke kredietverstrekkers via het ethische investeringsplatform Abundance Investment, maar ook van: de Schotse regering (Saltire Tidal Energy Challenge Fund, £ 3.4 miljoen), het Horizon 2020-programma van de Europese Unie (onder het FloTEC-project), het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (ITEG-project, via het Interreg North West Europe Programme) en onder het Oceanera-Net CoFund-projectkader (With Horizon2020).