Concreet zal het bedrijf de prestaties en gevoeligheid van de eerder geleverde CCD69-detector ontwikkelen (hierboven afgebeeld). Het zal gegevens gebruiken die beschikbaar zijn van de ESA Aeolus-missie, die de eerste Doppler Wind Lidar in de ruimte organiseerde. De nieuwe versie zou uiteindelijk kunnen worden ingezet in de volgende generatie ruimtegebaseerde Doppler Wind Lidar-instrumenten.
“We zijn er trots op dat dit uniek is technologie van Teledyne e2v vormt de kern van een missie die de kwaliteit van weersvoorspellingen over de hele wereld verbetert en is enthousiast over de ontwikkeling van de volgende generatie detectoren die nog betere kwaliteit gegevens met een hogere resolutie zal produceren die voor een verdere verbetering van de klimaatwetenschap zullen zorgen.” zei Dr. Paul Jerram, hoofdingenieur bij Teledyne e2v.
Zoals gezegd leverde Teledyne e2v de CCD69-detector voor de Aeolus-missie, die momenteel in een baan om de aarde draait en atmosferische windprofielen over de aarde verzamelt. Het is gelanceerd op 22 augustus 2018.
Het bedrijf stelt dat de windwaarnemingen van de missie een aanzienlijk positief effect hebben gehad op de weersvoorspellingen. Dit heeft geleid tot interesse van EUMETSAT en ESA-lidstaten voor een mogelijke toekomstige operationele Doppler Wind Lidar Meteorologische missie - Fase A / B1 instrumentactiviteiten en Fase A operaties en grondsegmentactiviteiten zijn aan de gang.
Laserstraal
Het beschrijft de werking van de detector:
“Aeolus 'ALADIN-instrument, de eerste satellietmissie die profielen van de aardse winden levert, werkt door een ultraviolette laserstraal door de atmosfeer van de aarde uit te zenden en het gereflecteerde retoursignaal van luchtmoleculen en deeltjes (aerosolen en hydrometeoren) in de atmosfeer te meten. Teledyne e2v heeft in samenwerking met Airbus Defence & Space en ESA een innovatief type detector ontwikkeld dat gelijktijdig de reistijd en Dopplerverschuiving van de geretourneerde ultraviolette laserpuls meet om de atmosferische windsnelheid op verschillende hoogtes langs de instrumentlijn te meten. zicht, vanaf het oppervlak of de top van optisch dunne wolken tot ongeveer 30 km hoogte. Deze techniek maakt het ook mogelijk om dunne aërosol- en wolkenlaag en de hoogste hoogte van dikke wolken te detecteren.
Het geretourneerde signaal is typisch extreem zwak, maar de detector heeft de mogelijkheid om een aantal geretourneerde pulsen bij elkaar op te tellen om de nauwkeurigheid van de metingen te verbeteren. Aeolus is de eerste satelliet in zijn soort die dit soort technologie in de ruimte toepast. "
Afbeelding: ESA / ATG medialab