De zeewierachtige proof-of-concept generatoren waren ~40 x 80 mm, en aan het ene uiteinde bevestigd aan een vaste stof terwijl stromingen in het water het vrije uiteinde dreven.
Ze werden gemaakt door twee stroken van verschillende polymeren te coaten met geleidende inkt en ze rug aan rug af te dichten met een luchtspleet, onderhouden door sponsachtig materiaal (afbeelding rechts).
"Terwijl de TENG's in water werden bewogen, bogen ze heen en weer en wekten ze elektriciteit op", aldus de Americal Chemical Society, die de bevindingen van het project heeft gepubliceerd. "Toen de onderzoekers de TENG's onder druk zetten die typisch bestaat op een waterdiepte van 30 voet, ontdekten ze dat de apparaten nog steeds een stroom genereerden." Dit was bij 100 kPa.
Dicht bij het oppervlak gehouden in een golftank "de onderzoekers hebben aangetoond dat meerdere TENG's kunnen worden gebruikt als een mini-onderwaterkrachtcentrale, die energie levert voor 30 LED's", zei ASC.
Tribo-elektriciteit wordt opgewekt door verschillende oppervlakken in wrijvend contact - bijvoorbeeld een ballon en een wollige trui.
In het project werkte de Dalian Maritime University samen met het Georgia Institute of Technologie, Max Planck Instituut voor Intelligente Systemen, Sun Yat-sen Universiteit en de Chinese Academie van Wetenschappen.
'Flexibele zeewierachtige tribo-elektrische nanogenerator als een oogstmachine voor golfenergie die het mariene internet der dingen aandrijft', gepubliceerd in ACS Nano, beschrijft het werk.
Er is een bijbehorende video