Inspiratie kwam van biologische redoxreacties die plaatsvinden in levende wezens, en voor een energiebron koos het team biomaterialen met het hoogste en laagste redoxreductiepotentieel: riboflavine voor de anode en quercetine voor de kathode.
Riboflavine is vitamine B2, bijvoorbeeld gevonden in amandelen, en quercetine is een voedingssupplement en ingrediënt, aanwezig in kappertjes, zei IIT.
Geactiveerde houtskool (zelfzorgmedicatie) werd in de elektrodematerialen gemengd om de elektrische geleidbaarheid te vergroten, en de elektrolyt was een oplossing van het eetbare zout natriumwaterstofsulfaat in water.
Nori-zeewier (sushi) vormde de separator en het geheel was ingekapseld in bijenwas, behalve twee uitstekende contacten van goudfolie (food-grade, gebruikt door banketbakkers) op een van cellulose afgeleide drager om de kracht naar voren te brengen.
Openen circuit output is 650mV, en het kan 48μA leveren gedurende 12 minuten, of een paar microampères gedurende meer dan een uur, zei de universiteit. Er werden tientallen laad-oplaadcycli gedemonstreerd.
"Toekomstig potentieel gebruik varieert van eetbare circuits en sensoren die de gezondheid kunnen bewaken tot het voeden van sensoren voor het bewaken van de voedselopslagomstandigheden", zegt onderzoekscoördinator Mario Caironi. “Bovendien zouden ze, gezien het veiligheidsniveau van deze batterijen, kunnen worden gebruikt in kinderspeelgoed, waar een hoog risico op inslikken bestaat. We ontwikkelen al apparaten met een grotere capaciteit en verkleinen de totale omvang. Deze ontwikkelingen zullen in de toekomst ook worden getest voor het aandrijven van eetbare zachte robots.”
Ga voor een volledige beschrijving naar de vrij verkrijgbare en gemakkelijk leesbare Advanced Materials-paper 'An eetbare oplaadbare batterij', waarin ook het gebruik van indigokarmijn en ellaginezuur als een tweede paar elektrodematerialen wordt beschreven.
Bekijk meer : IGBT-modules | LCD-schermen | Elektronische Componenten