Een driejarig onderzoeksproject aan de Mid Swedish University heeft verschillende vorderingen gemaakt bij het creëren van de luchthaven van de toekomst met veilige en kosteneffectieve oplossingen, waaronder autonome metingen van het landingsbaanoppervlak en meer mogelijkheden om voertuigen en drones op luchthavens te monitoren.
“We hebben zeer sterke samenwerkingspartners gehad die hebben bijgedragen aan nieuwe kennis, en naast de resultaten die we hebben bereikt, hebben we samen ook verschillende nieuwe onderzoeksuitdagingen geïdentificeerd”, zegt Benny Thörnberg, universitair hoofddocent aan de Mid Swedish University.
Eén van de resultaten van het project is de ontwikkeling van een zelfrijdende quad om de oppervlakte van de start- en landingsbanen van de luchthaven te meten. Het meetsysteem maakte gebruik van een gecombineerde laser en camera technologie en is verder ontwikkeld door de bedrijfspartner van het project, Klimator, en aangepast aan de specifieke omstandigheden en behoeften van de luchthaven.
De ontwikkeling van autonome technologie om wrijving op start- en landingsbanen te meten is cruciaal voor de vliegveiligheid en een belangrijke verwezenlijking van het project.
“De nieuwe technologie kan over een groter gebied meten, in plaats van slechts één punt op de landingsbaan. Het systeem kan ook bepalen of het oppervlak droog of nat is, uit sneeuw, sneeuwbrij of ijs bestaat, wat erg moeilijk te detecteren is met het menselijk oog. Samen met informatie over de oppervlaktewrijving biedt de technologie belangrijke beslissingsondersteuning voor het luchthavenpersoneel”, zegt Torbjörn Gustavsson, hoofd Onderzoek en Ontwikkeling bij Klimator.
Het project heeft ook het beveiligingssysteem DRIWS uitgebreid, zodat luchtverkeersleiders die elders gevestigd zijn, toegang kunnen krijgen tot de informatie die door het systeem wordt verstrekt.
“Dit systeem fungeert als een onzichtbaar hekwerk rond de landingsbaan waar alle verbonden voertuigen toestemming vragen om de landingsbaan te betreden en er een alarm afgaat bij ongeoorloofde indringing. Hierdoor kunnen luchtverkeersleiders zelfs bij dichte mist en extreem slecht zicht zien welke voertuigen zich op de startbaan bevinden”, legt Erik Bäckman uit, verantwoordelijk voor de op afstand bestuurbare luchtverkeersleidingstoren in Sundsvall.
Het aantal drones in de samenleving is de afgelopen jaren geëxplodeerd, wat een nieuwe uitdaging voor het luchthavenpersoneel met zich meebrengt. Daarom is het systeem ook ontwikkeld voor de positionering van drones, wat waardevol kan zijn bij bijvoorbeeld reddingsoperaties waarbij de technologie kan worden ingezet voor het veilig opstijgen en landen van drones op luchthavens en ervoor kan zorgen dat deze het luchtverkeer niet hinderen.
“Het gebruik van dronetechnologie om snel een overzicht te krijgen van een ongevalslocatie levert waardevolle informatie op voor de hulpdiensten om de operatie efficiënt te plannen, zowel tijd als levens te besparen en de gevolgen te minimaliseren”, zegt Anders Lundin, productieplanner bij Region Västernorrland.
Dankzij het project hebben onderzoekers van de Mid Swedish University verschillende nieuwe onderzoeksuitdagingen voor de toekomst geïdentificeerd. Eén van die uitdagingen is om te onderzoeken of cameratechnologie verder kan worden ontwikkeld om ook de hoeveelheid chemicaliën op de landingsbaan te meten, aangezien chemicaliën onder meer worden gebruikt voor het tegengaan van ijsvorming.
“Ook willen we onderzoeken of het mogelijk is om lasermetingen op langere afstanden uit te voeren, bijvoorbeeld vanaf een drone, en hoe verschillende weersomstandigheden de meetmethode beïnvloeden. We starten ook een nieuw project waarbij we sensortechnologie gaan onderzoeken om de hoeveelheid chemicaliën op start- en landingsbanen te meten”, zegt Benny Thörnberg, onderzoeker aan de Mid Swedish University.