Een nieuwe studie heeft aangetoond dat mensen hun gedrag aanpassen om autonome bezorgrobots tegemoet te komen, en het is dit onzichtbare ‘menselijke werk’ dat ervoor zorgt dat robots soepel op straat kunnen rijden en waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van hun routes.
Onderzoekers van de School of Computer Science en Horizon Digital Economy Research van de Universiteit van Nottingham analyseerden, in samenwerking met Linkoping University in Zweden en de Universiteit van York, menselijke interacties met bezorgrobots die in twee steden in Groot-Brittannië worden gebruikt. Hun bevindingen, gepubliceerd in de Proceedings van de 2024 ACM/IEEE International Conference on Human-Robot Interaction laten zien hoe deze robots ‘doorgang’ door de straten krijgen van de mensen die ze tegenkomen.
Bezorgrobots worden getest in een aantal Britse steden in het Verenigd Koninkrijk, waaronder Milton Keynes, Manchester, Cambridge en Northampton. Ze verzorgen leveringen over kortere afstanden voor een reeks bedrijven en worden aangedreven door kunstmatige intelligentie en GPS-navigatie.
De onderzoekers volgden en filmden gedurende meerdere dagen robots op twee locaties in Milton Keyenes en Northampton en analyseerden hun ontmoetingen langs de route. Naast het navigeren door obstakels zoals vuilnisbakken, huisdieren en geparkeerde auto's op straat, kwam de robot ook een aantal mensen of ‘leden van de straat’ tegen.
Uit het onderzoek bleek dat de robot zelf een obstakel werd, waarbij mensen voortdurend subtiele, ogenschijnlijk onbeduidende gedragsveranderingen aanbrachten om de robot zijn weg te laten vervolgen. Voorbeelden zijn onder meer mensen die opzij gaan om hem voorbij te laten gaan, een glazenwasser die zijn werk pauzeert om hem door te laten en er met zijn voet op tikt om hem aan te moedigen in beweging te komen als hij langzamer gaat, of het looptempo aanpast om achter een robot te blijven.
De resultaten werden gepresenteerd op de ACM/IEEE International Conference on Human-Robot Interaction 2024, waar het onderzoek door auteurs Dr. Stuart Reeves van de Universiteit van Nottingham, Hannah Pelikan van Linkoping University en Marina Cantarutti van de Universiteit van York, waar het werd bekroond beste papier.
Dr. Stuart Reeves van de School of Computer Science van de Universiteit van Nottingham zei: “Naarmate het gebruik van bezorgrobots toeneemt, is het belangrijk om te begrijpen hoe mensen ermee omgaan en om de rol te erkennen die mensen op straat hebben bij het functioneren van robotsystemen. in het openbaar mogelijk.
Bij het ontwerpen van routes en het programmeren van robots hebben ontwerpers de neiging om de robot in het hart van de ruimte te plaatsen, maar wat we hebben laten zien is dat als een robot met succes een route wil navigeren, hij afhankelijk is van de accommodatie van mensen om succesvol te zijn en geen obstakel zelf.
Stuart zegt: “Het begrijpen van de unieke kenmerken van de openbare ruimte waarin robots worden ingezet is essentieel – en we hopen dat dit onderzoek kan worden gebruikt door gemeenten en robotontwerpers om de manier waarop robots worden ingezet vorm te geven. technologie en de openbare ruimtes die ze gebruiken, worden ontworpen naarmate deze technologieën evolueren en worden opgeschaald.”