Het recente besluit van de regering om de 250 jaar oude Ordnance Factories Board (OFB) te 'corporateren' en haar 41 eenheden te hergroeperen in zeven productgerichte defensiebedrijven in de publieke sector (DPSU), komt geen dag te vroeg. Hoewel dit een stap in de goede richting kan zijn, zou het succes ervan worden afgemeten aan de verbetering in efficiëntie, productiviteit en arbeidsethos die dit nieuwe paradigma kan inbrengen in werknemers en management van de nieuw opgerichte entiteiten. Het is wellicht passend om de nadruk te leggen op het debat 'publiek versus privaat' in de defensieproductie.
Het is een trieste ironie dat de focus op de publieke sector ertoe heeft geleid dat we de cruciale rol over het hoofd zien van baanbrekende particuliere ondernemers, belichaamd door individuen als Seth Walchand Hirachand en twee Deense ingenieurs, Holck-Larsen en Kristian Toubro, bij het leggen van een solide industriële stichting voor Indië. Terwijl eerstgenoemde Walchandnagar Industries oprichtte in 1908, Hindustan Aircraft in 1939 en de Scindia Shipyard in 1941, richtte het Deense duo L&T op in 1938. Ondanks nationalisatie en andere tegenwind hebben particuliere ondernemers zoals deze cruciale, vroege bijdragen geleverd aan de Indiase DIB.
India's zoektocht naar zelfredzaamheid na de onafhankelijkheid heeft veel successen opgeleverd, maar als het gaat om de DPSU's en de OFB, is hun staat van dienst matig. Het uitsluiten van particuliere ondernemingen van defensieproductie, heeft misschien gediend om de DPSU's te beschermen tegen concurrentie, maar het heeft ook gediend om vindingrijkheid, innovatie en initiatief in onze DIB te beteugelen.
Binnen de defensiesector wordt de militaire luchtvaart gezien als een 'laaghangend fruit', vooral omdat het staatsbedrijf Hindustan Aeronautics Limited (HAL) nu een monopolistische leverancier aan het leger is. In ruim zeven decennia heeft HAL, naast het in eigen land ontwerpen en bouwen van vliegtuigen, ook naar schatting 3,000 vliegtuigen in licentie geproduceerd, verspreid over drie generaties vliegtuigen. technologie. Het heeft een paar duizend vliegtuigmotoren van Britse, Franse en Russische oorsprong gebouwd om deze vliegtuigen aan te drijven. Gevangen klanten en het ontbreken van concurrentie hebben echter geleid tot zelfgenoegzaamheid bij deze gigant in de publieke sector, wat heeft geleid tot onverschillige kwaliteitscontrole, lage productiviteit en lusteloze klantenondersteuning.
Terwijl India's oorlogsschipbouwindustrie in de publieke sector het veel beter heeft gedaan op het gebied van inheems ontwerp, innovatie en productverbetering, heeft ook hier de uitsluiting van de particuliere sector de industrie - of het land - slecht gediend. Ondanks de opeenvolgende regeringen die beloofden een 'level playing field' te creëren voor de particuliere scheepswerven, is een vastberaden Defensie-bureaucratie erin geslaagd particuliere spelers van orders uit te hongeren; ondanks dat de DPSU's hun handen vol hebben.
Met het doel om "een functioneel mechanisme in te stellen om een bredere deelname van de particuliere sector aan te moedigen ... bij de vervaardiging van defensieplatforms en -uitrusting" introduceerde de regering in 2016 een beleid inzake 'strategische partnerschappen in defensie'. Het concept beoogde een instelling van gezonde concurrentie tussen DPSU's/OFB en geselecteerde bedrijven uit de particuliere sector, die als 'strategische partners' (SP) zouden worden aangewezen. Maar binnen twee jaar leek Defensie de cruciale doelstelling van deze regeling te hebben opgegeven en DPSU's en OFB in staat te stellen te strijden om de SP-status, waardoor de particuliere industrie duidelijk benadeeld werd.
Dit werd duidelijk toen Expressions of Interest (EoI) in mei 111 voor het eerst werden uitgenodigd voor een vereiste voor 2019 marine-utiliteitshelikopters (NUH). Er werden EoI's ontvangen van vijf particuliere bedrijven, en hoewel Defensie alleen biedingen had gevraagd van particuliere bedrijven, had HAL ook is in de strijd gesprongen, met twee biedingen.
Hetzelfde geldt voor Project 75-I, dat de bouw van zes dieselonderzeeërs voor de Indiase marine voorziet. Naast twee reacties uit de particuliere sector waren er ook twee van PSU-scheepswerven en een vijfde van een publiek-private joint venture (JV). Elke kandidaat moet contact opnemen met een buitenlandse fabrikant van onderzeeërs en vervolgens bieden op het contract, maar de dobbelstenen zullen uiteraard worden geladen in het voordeel van DPSU's.
De Federatie van Indiase Kamers van Koophandel en Industrie heeft bij Defensie geprotesteerd tegen "verwatering van het SP-model", eraan toevoegend dat hoewel de particuliere sector heeft moeten strijden om orders, staatsbedrijven een onrechtmatig voordeel hebben genoten vanwege hun toegang tot door de overheid gefinancierde infrastructuur en de mogelijkheid om biedingen te kruissubsidiëren via andere bestellingen, ontvangen op voordracht.
De behoeften van de krijgsmacht hebben ervoor gezorgd dat DPSU's over het algemeen volle orderboeken hebben. Om het voorbeeld van HAL te nemen, afgezien van een recente IAF-bestelling van 83 Tejas-jagers, ter waarde van `45,000 cr, kan HAL uitkijken naar een eindeloze vraag naar nieuwe trainers, jagers en helikopters, evenals vele upgradeprogramma's voor in -service vliegtuigen/helikopters. Aan de andere kant vertegenwoordigen het Project 75-I en de NUH een zeldzaam venster voor de particuliere sector om door te breken en de privaat-publieke synergie tot stand te brengen, waarvan het ontbreken heeft bijgedragen aan India's afhankelijkheid van buitenlandse bronnen voor defensiehardware.
Het is tegen deze achtergrond dat premier Narendra Modi's hernieuwde focus op zelfredzaamheid moet worden gezien. Verdediging visualiseren-productie als een kritiek gebied brengt de aatma-nirbharta-campagne er de aandacht op. De particuliere sector moet worden beschouwd, evenzeer als een nationale troef en belanghebbende bij het bereiken van aatma-nirbharta, als de publieke sector; zijn bijdrage, doet er op geen enkele manier aan af.
